Τρεις φίλοι στις οικοδομές ο Γιώργος ο Δημήτρης και ο Κωστίκας. Δουλεύουν μαζί πολλά χρόνια και είναι πολύ φίλοι μεταξύ τους. Ένα πρωινό στο κολατσιό λέει ο Γιώργος ανοίγοντας το σάντουιτς: πάλι τυρί ζαμπόν? δεν αντέχω άλλο ρε παιδιά κάθε μέρα το ίδιο σάντουιτς τόσα χρόνια έχω βαρεθεί. Όλα μου πάνε στραβά και συν τοις άλλοις κάθε μέρα είμαι αναγκασμένος να τρώω το ίδιο σάντουιτς, Μα την Παναγία παιδιά αν και αύριο έχω το ίδιο σάντουιτς θα πηδήξω απ'την οικοδομή. Ο Δημήτρης ανοίγοντας το δικό του λέει: κι εγώ έχω πάλι το ίδιο με μορταδέλα και ομελέτα κι εγώ δεν αντέχω αν αύριο έχω το ίδιο θα πέσω μαζί σου. Και ο φίλος μας ο Κωστίκας ανοίγοντας το δικό του λέει: κι εγώ ρε παιδιά έχω βαρεθεί τα σάντουιτς με τόνο κάθε μέρα,αύριο αν έχω πάλι τόνο θα πηδήξω απ'το γιαπί μαζί σας... Την άλλη μέρα λοιπόν την ώρα του κολατσιού ανοίγει ο Γιώργος το σάντουιτς και λέγοντας "πάλι τυρί ζαμπόν δεν μπορώ άλλο" πηδά απ΄το γιαπί και σκοτώνεται. Ο Δημήτρης ανοίγοντας το δικό του φώναξε "πάλι μορταδέλα? δεν αντέχω πια" και πήδηξε και σκοτώθηκε. Μετά ο Γιωρίκας ανοίγοντας το δικό του λέει "πάλι με τόνο? δεν αντέχω άλλο πια" και πήδηξε κι αυτός και σκοτώθηκε.
Την επόμενη μέρα στην κηδεία των τριών οικοδόμων είχε μαζευτεί πλήθος κόσμου αλλά οι σύζυγοι τους ήταν πραγματικά απαρηγόρητες. Η σύζυγος του Γιώργου έλεγε με λυγμούς: μα γιατί δεν μου είχε πει ότι είχε βαρεθεί το σάντουίτς του, πίστευα ότι το ζαμπόν ήταν το αγαπημένο του. Η σύζυγος του Δημήτρη ήταν κι αυτή απαρηγόρητη: δεν το πιστεύω ότι σκοτώθηκες άντρα μου γιατί δεν μου είχες πει ότι είχες βαρεθεί την ομελέτα και τη μορταδέλα θα σου είχα φτιάξει ότι ήθελες αντρούλη μου ενώ τώρα έφυγες από κοντά μου.
Και η γυναίκα του Κωστίκα ήταν απαρηγόρητη: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγινε αφού μόνος του εφτιαχνε το σάντουιτς κάθε πρωί.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου