Υπάρχει αριστερά που να ενώνει για το Προεδρείο της ΠΕΓΔΥ;

Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύ κουβέντα για το προεδρείο αλλά κανένας από τους υποψήφιους για πρόεδρος δεν ακούω να βιάζεται να λύσει κάποιο από τα προβλήματα των Γεωπόνων. Μήπως νομίζουν ότι το μοναδικό πρόβλημα που έχει ο κλάδος τους τελευταίους 6 μήνες, είναι το εάν αν θα τους εξασφαλιστεί την θέση του προέδρου ή όχι;

Συνάδελφοι η θέση του προέδρου δεν είναι θέση διευθυντική σαν και αυτές που έχουν συνηθίσει να αλλάζουν διάφοροι εκπρόσωποι μας στο Δ.Σ στις διάφορες υπηρεσίες.

Η θέση του προέδρου είναι θέση οργάνωσης των αγώνων των συναδέλφων.

Αν είναι να φτιάξουμε και άλλους συνδικαλιστές σαν τον Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ που ... παίρνουν χρήματα από χίλιες επιτροπές, χίλια συμβούλια και εξασφαλίζουν διευθυντικές θέσεις, καλύτερα να μην εκλέξουμε κανέναν για πρόεδρο.

Άλλωστε στις εκλογές που πέρασαν κατέβηκε και ένα κόμμα που δεν είχε αρχηγό, είχε έντεκα, το ΣΥΡΙΖΑ και παρόλα αυτά τα πήγε μια χαρά.

Ας μην ξεχνάμε ότι το πιο τρανταχτό παράδειγμα νίκης τα τελευταία χρόνια, οι φοιτητές δεν είχαν ούτε ΔΣ, ούτε ΕΦΕΕ και παρόλα αυτά σταμάτησαν την τροποποίηση στο άρθρο16, παρόλο που αντιμετώπισαν και τα δύο μεγάλα κόμματα που ήταν υπέρ της.

Ποιο είναι το συμπέρασμα;

Ας βάλουμε μπροστά τα προβλήματα και ας διεκδικήσουμε λύσεις και ας προσπεράσουμε τους τσακωμούς, εξάλλου δεν είμαι σίγουρος ότι θα είναι τα πράγματα καλύτερα αν εκλέξουμε κάποιον από τους γνωστούς μνηστήρες, πιστεύει κανείς σας ότι μπορεί να ενθουσιάσει κάποιος από αυτούς τους διεκδικητές, ή να δώσει νέα πνοή στον κλάδο;

Τα τελευταία χρόνια είχαμε τεράστιες εργασιακές υποχωρήσεις με απώλεια αντικειμένων εργασίας, με εισβολή της ιδιωτικοποίησης στις υπηρεσίες μας, με τις ηγεσίες των Ενώσεων να γίνονται συνεταίροι στις επιδοτήσεις των αγροτών και τις Ενώσεις να αναλαμβάνουν εργασίες του Υπουργείου.

Είχαμε την πλήρη διάλυση του μηχανισμού των επιδοτήσεων, μιας και ο ΟΠΕΚΕΠΕ που όλα αυτά τα χρόνια συσσώρευσε αντικείμενα εργασίες για να τα μοιράσει στους ιδιώτες κατέρρευσε κάτω από το βάρος των εργασιών και δεν μπορεί πλέον να εξυπηρετήσει.

Οι συνθήκες εργασίας των συναδέλφων χειροτέρεψαν, από μόνιμοι που ήμασταν αυτοί που κάναμε τους ελέγχους ΟΣΔΕ τώρα δεν υπάρχουν ούτε καν μισθωτοί, υπάρχουν συμβάσεις έργου. Τα χρήματα που παίρνουμε μειώθηκαν, η περίθαλψη έγινε χειρότερη ενώ το εφάπαξ έχει γίνει λαχείο που περιμένουμε πότε θα κληρώσει για να μάθουμε αν θα το εισπράξουμε.

Σε όλο αυτό το διάστημα το προηγούμενο ΔΣ δεν υπεράσπισε τις δημόσιες υπηρεσίες και τα αντικείμενα εργασίας μας, δεν έκανε την παραμικρή απεργία, ούτε καν στάση εργασίας όταν μας πήρανε τους ελέγχους ΟΣΔΕ από τις νομαρχίες. Οι μόνοι αγώνες που γίνανε ήταν συντεχνιακοί και διασπαστικοί για να πάρουμε το Γεωτεχνικό επίδομα, ερχόμενοι σε αντίθεση με τους τεχνολόγους και τους διοικητικούς. Δεν ξεχνάμε ότι το υπουργείο σιγοντάριζε αυτούς τους αγώνες για να μην αντιδράσουμε στην διάλυση των υπηρεσιών μας, δεν ξεχνάμε ότι έταζε ο Σύλλογος ότι έρχεται αύξηση της εκτός έδρας αποζημίωσης για να μην αντιδράσουμε στην απώλεια των ελέγχων.



Το επόμενο διάστημα χρειάζεται να αλλάξουμε σελίδα, χρειάζεται να γίνουν κοινοί αγώνες μαζί με τους τεχνολόγους, μαζί με τους διοικητικούς, ενάντια στην διάλυση των υπηρεσιών μας, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, ενάντια στην λιτότητα και την απαξίωσή μας.

Η γνώμη μου είναι να δεχθούμε την πρόταση που έκαναν οι συνάδελφοι της ΠΑΣΚ και να αναλάβει την προεδρία του Συλλόγου η αριστερά.

Χρειάζεται η αριστερά που ενώνει να προσπαθήσει να εκφράσει τους Συναδέλφους, άλλωστε η αριστερά ήταν η δύναμη που αυξήθηκε στις προηγούμενες εκλογές.

Η Γεωπονική Ενωτική κίνηση διπλασίασε τις έδρες της και έδειξε ότι μπορεί να εκφράσει την διάθεση για κοινούς αγώνες των συναδέλφων.

Με αυτό το σκεπτικό αν ισχύει ακόμα η πρόταση της ΠΑΣΚ προτείνω, ή την Μαρία την Παπαμιχαλοπούλου που είναι χρόνια στο Δ.Σ ή τον Γιώργο τον Καβαδάκη που υπήρξε πρόεδρος στο Περιφερειακό συμβούλιο την Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής και μπορεί να φέρει ένα νέο αέρα στον σύλλογό, να διεκδικήσουν τον ρόλο του προέδρου του Συλλόγου μας.

Αν η πρόταση δεν υπερισχύσει δεν υπάρχει πρόβλημα, μιας και θα συνεχίσουμε την προσπάθεια για κοινούς αγώνες των εργαζομένων ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, ενάντια στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την λιτότητα και χωρίς να είμαστε στο προεδρείο.

Η αριστερά δεν πρέπει να λιγοψυχεί, πρέπει να διεκδικεί και την ηγεσία αλλά και την βάση στην κοινωνική συμμαχία που προσπαθεί να συγκροτήσει για τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Αποστόλης Τσιάμης
Π.Σ. Φωκίδας της ΠΕΓΔΥ,
υποψήφιος με την Γεωπονική Ενωτική Κίνηση στις προηγούμενες εκλογές