Μυρωδιά χρεοκοπίας

Το ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων δεν έχει χρήματα να πληρώσει τα φάρμακα των ασφαλισμένων του. Για το εφάπαξ να μην κάνουμε λόγο. Το επόμενο ποιο είναι; Να μην πληρώνουν τις συντάξεις;

Πως το λέμε αυτό; Μήπως χρεοκοπία;
Και μη βιαστεί να κατηγορήσει κανείς τους φαρμακοποιούς. Οι άνθρωποι κάνουν πίστωση στο δημόσιο, παίρνουν τα λεφτά τους έπειτα από απεργιακές κινητοποιήσεις (όσα από αυτά παίρνουν) και στο μεταξύ καλούνται να πληρώσουν ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος αμέσως....
Δεν ξέρω τι νόημα έχει να μιλάμε για το μέλλον και να κάνουμε σενάρια επί σεναρίων, όταν το παρόν είναι τόσο ζοφερό. Τι άλλο θα έπρεπε, δηλαδή, να συμβαίνει, για να αρχίσουν να χτυπούν οι καμπάνες; Τι θα λέγατε, αν ακούγατε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία των δημοσίων υπαλλήλων της Ισπανίας ή της Πορτογαλίας (παράδειγμα δίνουμε) δεν έχουν λεφτά να καλύψουν τους συνταξιούχους τους; Θα λέγατε ότι η Οικονομία της χώρας αυτής δεν πάει καλά. Ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Τι αλλάζει εδώ και έχουμε υποβαθμίσει το θέμα τόσο πολύ;

Εκτός και αν το έχουμε πάρει απόφαση ότι τα πάντα θα καταστραφούν και απλά παρακολουθούμε με απάθεια τον αέρα να γκρεμίζει κομμάτι κομμάτι τον πύργο που κτίζαμε τόσα χρόνια σε σαθρό έδαφος, στην άμμο της θάλασσας.

Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν πρόβλημα. Το λέμε, το ξαναλέμε, αλλά αυτό δεν εξαφανίζει το πρόβλημα! Τι έχει κάνει η κυβέρνηση, για να το λύσει; Ή τουλάχιστον να αρχίσουν τα πράγματα να κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση; Κάποιοι θα θυμηθούν τα δομημένα προϊόντα και θα έχουν δίκιο, όπως δίκιο θα έχουν και όσοι θυμηθούν ότι ανάλογες "επενδυτικές στρατηγικές" είχαμε επί σειρά δεκαετιών, χωρίς να ιδρώνει το αφτί κανενός. Δίκιο θα έχουν επίσης και όσοι μιλήσουν για τις αντιδράσεις των μελών των ισχυρών ταμείων, όταν επιχειρήθηκε να βρεθούν λύσεις μέσα από συγχωνεύσεις. Ο καθένας μόνος του και όλοι εναντίον όλων. Αυτό είναι το δόγμα των ημερών μας...Capital.gr