Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Σχετικά με την ανεργία

Θα αναφέρω το ανέκδοτο που μου πρωτοείπαν στη σχολή για να με προσγειώσουν πριν από πολλά χρόνια.
Περνά ένας φίλος στη Γεωπονική σχολή και αποφασίζει να γίνει όσο μπορεί καλύτερος γεωπόνος. Έτσι τελειώνει με βαθμό άριστα κάνει και μεταπτυχιακά και πανέτοιμος βγαίνει στην αγορά εργασίας.
Όμως με μεγάλη του έκπληξη διαπιστώνει ότι τα πράγματα είναι πιο δύσκολα απ'ότι περίμενε. Καταστήματα γεωργικών εφοδίων εταιρείες εμπορίας φυτοφαρμάκων εποχιακές δουλειές ΕΛΓΑ δακοκτονίες κλπ τίποτα.
Είχαν περάσει κάμποσοι μήνες... και είχε απελπιστεί. Αποφάσισε να ψάξει για άλλη δουλειά προσωρινά μέχρι να βρει αυτό που έψαχνε. Όμως τίποτα. Ούτε γκαρσόνι ούτε οικοδομές ούτε τίποτα. Είχε αρχίσει να έχει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Μια μέρα λοιπόν βλέπει έξω από ένα τσίρκο μία αγγελία που έλεγε ότι ζητούσε προσωπικό. Πάει λοιπόν και βρίσκει τον υπεύθυνο. Όταν αυτός τον ρωτάει τι ξέρει να κάνει αυτός θυμήθηκε ότι μικρός μπορούσε να σχοινοβατεί. Ωραία λοιπόν λέει ο υπευθυνος δεν έχομε τέτοιου είδους ακροβάτη και θα προσληφθείς. Αρχίζει ο φίλος μας την προπόνηση για να εξασκηθεί και σε δέκα μέρες είπε ότι ήταν έτοιμος για να ξεκινήσει τις παραστάσεις. Αποφασίζουν λοιπόν να ξεκινήσει την ίδια μέρα. Το απόγευμα λοιπόν πριν βγει για να περπατήσει στο σχοινί του λέει ο υπεύθυνος ότι για να κάνουν το νούμερο πιο εντυπωσιακό θα έχουν κάτω από το σχοινί τρεις κροκόδειλους. Κρύος ιδρώτας λούζει το φίλο μας αλλά ένεκα η ανάγκη δέχεται. Βγαίνει λοιπόν για να κάνει το νούμερό του. Όταν όμως ανεβαίνει πάνω και βλέπει κάτω του τους κροκόδειλους τα χάνει. Μαζεύει ότι κουράγιο του είχε μείνει, παίρνει βαθιά ανάσα και ξεκινάει. Μάλιστα τα καταφέρνει μια χαρά μέχρι που φτάνει στη μέση. Με τους προβολείς πάνω του και το χειροκρότημα του κοινού τα χάνει και για κακή του τύχη πέφτει στην πισίνα με τους κροκόδειλους που αφηνιασμένοι άρχισαν να πηγαίνουν κατά πάνω του. Αρχίζει ο φίλος μας να κολυμπάει απελπισμένος ξέροντας ότι δεν έχει ελπίδα με τους κροκόδειλους πίσω του. Βλέποντας να τον πλησιάζουν παγώνει και σταματάει το κολύμπι περιμένοντας το τέλος. Όμως μέσα στην τρομάρα του και με με κλειστά τα μάτια ακούει τους κροκόδειλους να του λένε. Μη φοβάσαι ρε φίλε κι εμείς συνάδελφοι είμαστε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου